Giderken senden bir şey bırak bana
senden sonra benimle yaşasın
sensizliğime ortak
yalnızlığıma arkadaş olsun
seni hatırlatsın bana
hafifletsin sensizliğin sızısını
gülüşünü bırak mesela
gülüşün gözlerimde yaşasın
sensizliğin acısına inat
her güldüğümde
sende benimle birlikte gülümse
sıcaklığını bırak bana
sensizlik beni her sardığında
tir tir titrerken yatağımda
sarıp sarmalasın beni
bir yorgan misali
sesini bırak bana
kendimi yalnız ve kimsesiz hissettiğimde
konuşsun benimle
çınlasın kulaklarımda
yırtsın o derin sessizliği
ve çekip çıkarsın beni
o dipsiz yalnızlık kuyusundan
kokunu bırak bana
sinsin kokun yastığıma
ne zaman haram olsa uykular bana
sarılıp yastığıma
dalayım kokunla uykuya
gözlerinin yeşilini bırak bana
mevsim her sonbahara döndüğünde
gözlerinin yeşili ile
sararan yapraklar solan çiçekler
canlansın yeniden
bahara dönsün yine mevsim
ve kelebekler uçuşsun odamda
ya da hiç olmazsa
senli anıları bırak bana
içinde sen olan
her hangi bir anı bırak bana
tek bir saniye bile olsa
ya da bir fotoğraf
ne bileyim
bir şey bırak işte
beni tamamen sensizliğe mahkum etme
bir şey bırak işte
bir şey