bir gün unutacağım seni
önce adından başlıyacağim unutmaya harf harf
gözlerinin rengini
ses tonunu
ve teninin kokusunu
bir gün unatacağim seni
çocukluğumdan kalma bir anı gibi
unutacağım seni
yetim bir çocuk ne kadar unutabilirse babasını
işte o kadar
o kadar unutucam seni
ve bir çocuk ne kadar alışabilirse annesizliğe
işte o kadar
o kadar alışıcam sensizliğe

bir gün unutucam seni
gülümsemenden başlıyacağım unutmaya
gülerken beliren gamzelerini
saçının rengini
beyazın sana ne kadar çok yakıştığını
bir gün unutacağım seni
çocukken annemin anlattığı masalların sonu gibi
unutacağım seni
yetim bir çocuk ne kadar unutabilirse babasını
işte o kadar
o kadar unutucam seni
ve bir çocuk ne kadar alışabilirse annesizliğe
işte o kadar
o kadar alışıcam sensizliğe

bir gün unutacağım seni
adresinden başlıyacağım önce unutmaya
sana çıkan her sokağı
sevdiğin yemekleri
çayına kaç şeker attığını
kahveni nasıl içtiğini
bir gün unutacağım seni
çok önceleri yazdığım bir şiirin
son mısrası gibi
unutacağım seni
yetim bir çocuk ne kadar unutabilirse babasını
işte o kadar
o kadar unutucam seni
ve bir çocuk ne kadar alışabilirse annesizliğe
işte o kadar
o kadar alışıcam sensizliğe
bir gün unutacağım seni
tıpkı senin unuttuğun gibi beni
bir gün unutacağım seni
sana söz sevgili