Ağlamaklıyım yine
Gözlerimin pınarında yaşlar sıraya girmiş
Hangisi daha önce süzülecek yanaklarıma
Ne zaman hissedeceğim gözyaşlarımın
tuzlu sularını dudaklarımda
Bazen her şey bir nokta kadar oluyor gözümde
Boyutlarını ben değiştiriyorum
Acılarım kadar küçültüp
gözyaşlarım kadar büyütüyorum
Yeknesak hayatımda
gülümseyen dudaklar istemiyorum
Alışmışım çünkü ben
gözyaşlarım yabancı gelmiyor
Her gün dertleşiyoruz onlarla
beni en çok gözlerim anlıyor
Avucuma sıkıştırdığım her kuru peçete
saniyeler sonra diğerlerinden farksızlaşıyor
Her düştüğümde tutunmak istemiyorum
Sadece susmak istiyorum
Varken yokluğumu izlemek
Sönmüş ışıklarda kendimden vazgeçmek
Gözümden damlayan her bir yaş
kalbimde son buluyor
Acım kederim birden diniyor
Ağlamak bir mucize bir kurtuluş
Önümdeki beyaz kağıdın ıslanması
sonsuz bir yıpranış
Sahi ağladıkça yıpranır mı gözlerim
Aklıma geldiğinde özlediklerim
yolunu kaybetmiş karamsar ümitlerim
bulacak mı kaderini bir gün
ömrümden ömür gidiyor yine
Yıllar değiştiriyor kimliğimi
Değişmeyen tek şey gözyaşlarım
doğdum doğalı benimleler
her daim akmaya hazır