Gönül gözü ile görseydin eğer,
Küçük kusurları yüze vurmazdın.
İnsaf eyleyip de verseydin değer,
Âlemin içinde gönül kırmazdın.

İkimizde gördük konup göçeni,
Nasıl bilirdim ki kalpten geçeni,
Narin ellerinden zehir içeni,
Çıkarın olmasa, asla sormazdın.

Yüzüne bakıp da aldanmasaydım,
Gönül bağı ile bağlanmasaydım,
Sevda ateşinde dağlanmasaydım,
Peşinden koşturup, böyle yormazdın.

Sevda dedikleri, bir avuç kormuş,
Hayatın yükünü taşımak zormuş,
Bitmeyen nazların beni çok yormuş,
Yoruldum desem de, elbet durmazdın.

Gökte yağmur değil, sevgiler yağsa,
Merhamet deryası kinleri boğsa,
İkimiz için de bir fırsat doğsa,
Mutluluk adına hayal kurmazdın.

Akıbet bilinmez hayır mı, şer mi?
Sevdayı tadanlar koyup gider mi?
Saplanınca döşe serseri mermi,
Kanayan yaramı belki sarmazdın.

Sabri Koca




dostların dilinden :

Kırıldım kendime güller yolunda
Bitirdim kibrimi sefil dalımda
İyilik güzellik çok muradım da
Bilsen hallerini böyle kırmazdın. .... Ahmet Kara