0
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
601
Okunma
omuzlayıp gitmişler yeşil gemileri
olasıların mavi ormanından gelenler
baltalarını ve sahillerini yakan özgürler biz olabilirdik
düzenin çelik yüzüne idrar sıçratma ayıp
avuç acısı alkışlar zaman çatıları emziren
o mabedin konfeti duvarında
her yarın savaşımda gece apoletine yenilen güneş
kedinin ölümsüzlüğe dokuz can sayısını
kat üçten test eden çocuk benmişim say vesikalığa
boş versenize ruhlarımızın toprak eş kenarsızlığını
kürek pergellerine ölçen taş mezarcılar
asıl alın teri denizine bir yaşam boğulabilen kahraman
timsah aksan ağlayanlar da öz kardeşimiz
o bukalemunu sürüklerken sen yürek darağacına
göğün daha kaç renk kusmasını diledin ki
ondan esmerliğine uzun siyah saçlı
sorgulanmamalı kasların buzdan imanı
tutkunun korlu kasıklarında
.
5.0
100% (5)