1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
710
Okunma
Bir bilinmeyenli denklem gibiydi sevgim...
x’e her değeri verdim ama gidemedim öteye...
Ne bir sonuç bulabildim,
Ne bir denklem kurabildim...
Ne de ona doğru bir kalem oynatabildim…
İşte bu, yüreğimin problemiydi.
Bu, aşkımın fonksiyonuydu…
Bu mutlak sır benimdi ama sırdı.
Sadece kendime fısıldadığım...
Lakin deseydim ki sana;
Bu sevdamı al ekle kendine.
Çarp birbiriyle.
Sonsuza eşitle.
Yine de değeri sıfır mı olurdu ?..
Yüzlerce sıfır.
Binlerce sıfır.
Milyonlarca sıfır...
Fakat kışıma, baharı getirmek için bunca sıfırın başına bir sen yeterdi...
BeyzaNurAydoğan
5.0
100% (5)
Cevap Yaz