YALNIZLIK********Hiçbir anlamı yoktur aslında güzün ********Yine de bir tarafı sevinç kokar bir tarafı hüzün 1.Mevsim Bir vedânın siyâh beyaz çizgilerinde saklı ihtişâmın adıdır yalnızlık Ölümlü kadar sembolik Ölümsüz kadar gerçek Anıt kadar muhteşemleşen bir bellek 2.Mevsim Mağaraların yorgun fakat ümitvâr insanları değiliz artık Gökdelenlerde yaşıyoruz ama Ana yemeğimiz doyumsuzluk, yalnızlığımız katık 3. Mevsim Ey ademde boşluk olan hayâlim Nefessiz kalan dolu dizgin ırmaklar gibi özlüyorum seni Bir kâbus seli akıyor rûhumda Unutuldu durak yerlerim Kalkmaz oldu otobüslerim Yol mu bitti yolcu mu kalmadı bilemiyorum Titreşim yağmurunda yıldız arıyorum Hiç tanıdık sese rastlayamamanın verdiği evrensel bir boyutta kayboluyorum Ben, çevirmeli telefonların sıcaklığında yanmak istiyorum 4.Mevsim Cânımı bu kadar incitme Dil-ârâ Paydos deyiver paylamaya Sebil etme duygularımı Peşkeş çekme Şeytana Dil-ârâ zulüm hiç yakışmıyor sana 5. Her köşe çâresizlik kokuyor Sayıların biri inip biri çıkıyor Lokmaları kendisiyle bile paylaşamayan adam Yalnızlığını takvimlere anlatıyor Zaman sıyrılmış kemiğinden Eser yok hayatın deminden Donmaktan beter solmuş gül Susuvermiş ölüm orucundaki bülbül Oysa harekete ihtiyâcı var ortamın Değeri çok büyük tebessümle konuşmanın Bir türkü sunuver ey Azrâil Ki umut taşlarıyla gelsin Ebâbil Dursun Tiftik |
Yüreğine emeğine sağlık
_____________________________________Selamlar