Sensizliğim büyüdü yalnız koymuyor gülüm
Her boşlukta kucaklar bağrına basar beni
Sarmalar hoş görümü ne irfan kor ne ilim
Haps eder kuytulara cahilce pusar beni

Dört kitapta bakındım hem üç semavi dinde
Çarşamba ayinlerde cuma mübarek günde
Gönlümü irdeledim bir hahamın nezdinde
Akıbet her gün aynı hicranım kasar beni

Çaput bağlamak kolay mübarek bir zat gerek
Batıl inanca tabi olmaz ki aydın yürek
Şartsız yalana kanıp körü körüne direk
İmandan öteleyip günaha eser beni

Ah şu Yusuf benliğim içgüzarlığa naif
Eyüp değilim ondan sabır surlarım zayıf
İsyanımın ettiği ahiretime hayıf
Ölür isem Cehennem harına asar beni

Bil geride koyduğun akılsız çocuk başı
Hangi nini uyutur avutur hangi huşu
Teselli eylemeye kalkınca masal kuşu
Gerçeği hançer gibi bilenir keser beni

Mehmet Kılıçel