Hüzün döşedim gözlerime
Islak gözlerimde saklı hüznüm
Hükmediyor yüreğime
Gecenin hüzün yapraklarını döşerken geceye
Günün birinde son bulacaksa zaman
O gün bu gündür geride gizlenen
Son kez yazıyordum son şarkımın bestelerine notalarımı
Adını bile koymadım son şarkımın çıkmıştı birden
Herşeyi sanki bir tutkuyla döşemiştim acı katarak
Yılların yıkımını sarmıştım yıllara bir bir
Sevgi, aşk, tutku, hüzün
Gözyaşlarımı akıtmıştım gecenin sessizliğine
Sildim hayatımda kalıcı olmayanları
Ne sevgi kalmıştı, ne aşk senden geriye
Mutluluğu hiç yaşamadan
Söndürmüşüm ay ışığımı kendimce gizleyerek
İçimin acıdığını sonradan anlıyorum çıktıkca bedenimden
Baktığım her yerde bir kalıntın vardı, bana yansıyan
Sana gitme diyecek nedenler bulmak istemiştim ...gitme!
Ama kendimde o gücü bulamamışım susmuştum
Unutmak istemiştim olanları belkide
Kaybettiklerimi düşünerek
Buğulu gözlerimle bakarken boşluğa
İnsan hiç birşeyi anlayamıyor
Elin kolun bağlı yaşamaya
Kırık kalbin kanarken sızıyor acılar
Gözlerimin gizli gizli ağladığı duymuyorum artık
İnce ince sızladığını yüreğimin
Kırdığın dalın kalıntılarını
Hayatın anlamında arıyorum
Bana bahşedilenleri kaybederek yaşıyorum...
Hiç birşeyin hayatta tekrarı yok yaşarken
Ömürü tüketiyoruz anlamsızca.....

çerkez kızı
vildan güldağlı
11.12.2019