7
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
506
Okunma
Yıllardır çekerim senin nazını,
Yüzüme bakmadın öldürdün beni.
Ayıramaz oldum kışla yazını,
Rüzgâr gibi esip söndürdün beni.
Gelip beni buldun koca âlemde,
Döküldü dertlerim kara kalemde,
Çekmekle bitmedi benim çilem de,
Pervaneler gibi döndürdün beni.
Ümidim kırıldı, kalmadı neşe,
Suya hasret iken; düştüm ateşe,
Yaralı gönlümü hep deşe, deşe,
Niçin parçalara böldürdün beni?
Ben kendi halimde garip bir kuldum,
Herkesin dilinde dolaşır oldum,
Daha dünyadayken belamı buldum,
Bütün bir âleme güldürdün beni.
Yolunu beklerken güneş de battı,
Yorgun düşen dünya uykuya yattı,
Gördüğün bu sinem çok acı tattı,
Kazanda kaynatıp, sündürdün beni.
Sabri Koca
Cevap Yaz