Kim sildi gülümsemelerimi dudaklarımdan,
Kim oydu gözlerimi acımasızca.
Karanlıklara attılar beni, kör kuyulara,
Neden çöktü zındanlar benim gecelerime.
Ben de mutlu bir çocuktum bir zamanlar;
El bebek gül bebek,babamın kucağında,
Neden eremedim ben de isteklerime...
Karanlık sokaklarda hep bir ışık aradım.
Çıkamadım, karanlık ruhlu ruhsuzlardan,
Yetti gayrı canıma...
Kahrolmaktan tükendi sabrım.

Sevmek istedim hep,her şeyi,
Güzel ruhlu insanları... çiçekleri kuşları,
Denizi gök yüzünü...
Sevmek istedim hep, her şeyi,
Bir akşam güneşinde uçan martıları...
Sıcak bir çayı ,dostluğun ateşinde ...
Ve mutlulukları kucaklamak...
Gök yüzünün güneşinde.

Bak, aklaştı saçlarım bu acılarla,
Silindi çoğu kez yüreğimden,
Umutlar,mutluluklar,sevinçler...
Yıkamadım engelleri ne yapsam !
Yağmur yüklü bulutlarım,
Gözlerimde damla damla hasretim.
Hüzünlü bir şarkıydı yaşamak,
Sensiz !

Aygün Deniz 16. 11. 2019