Içimde isyan
gözleri halen göz gözbebeyim de
asılı düğüm ! son nefesinde ki en son bakışıydı Anam ın ! sessiz sedasız hıçkırık’larım da öldü yoksul gariban meyer dönemeç virajın da zamansız bekliyormuş ! can alan melek ! dekorsuz tabut patiska kefen ağlaşmalar ve de en son göz yaşlarımızda gömüldü dönüşsüz yolcu ! ki ! benim her şeyim di ! nimetim yol gösterenim pusulam akıl hocamdı her aklıma düşdükce nasırlı el’i cılız ,çarpık bacağı yoksul kimliği dola ! dola ! ağlarım "yanlızlık ölümden beterdir " derler ya ? ölümü gitti ! yanlızlığı bana yadigar acılar katmer katmer düğümlendi hıçkırıklarıma o gün ! bu gün ! göz yaşlarıma yapışkan damla ! a l ı ş a m a d ı m aniden çekip gittiğine alışamadım bir türlü öldüğüne ! Kadir Haktan Türkelik |