Konu
sararmış yapraklardı
dökulürken damla damla gözlerimden, Aras ın derinliğine saman arabasının tozu ,topragina bülendiğim günler geldi aklıma tepeden tırnağıma bir hoş ! govdesini bana siper eden kara ağaç’ın dallarına bağladığım seher yellerini koparıp saldılar karanlığın derinliğine öyle ya ? nice tozlu,topraklı yollardan geldik nefes nefese günü kara, ay-ı gününden karaya boyalı buhranlı günlerdi çiğer dağlayan uzun kavak ağaçlar uzanırdı çeltik arkın da yorgun ve argın rahat değildi kök saldığı vede küstüğü toprağından ama ! yan yana el-ele ! kardeşcesineydi Ağustos-böceyi olmayan ova mı olurmuş? kurbağa şarkilari bostan bozumuna inat büyümeden ölüm döşeyine uzanan turuncu kanat kelebekler uçuşur du menekşe yaprakların da çırpınarak teker teker aç çocuklar koynun da ölen Yusufcuk’lardı çıplak ve yalın bizim buralarda namluların uçundan D Ü Ş E R sessiz Kızıl yapraklar biliyormuydun ? zaten KIZIL bize emanet biz’de K I Z I L A Kadir Haktan Türkeli |
KONU şiirini, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...