Soğuktu kalbim
Yaprak döken ağaçlar kadar soğuk
Sonbahar kadar yalnız
Sanki içimde ilkbahar vardı
Ama soğuktu kalbim
Kar kadar soğuk
Unutulmuş yarınlar kadar soğuk
Mutluluğu yok saymak kadar çaresiz
Ve gelecek kadar umutsuzdu

Karşımda sisli dağlar duruyordu
Bense bir pencere ardında kardelenleri izliyordum
Seni özlemek annemden emdiğim süt tadı veriyordu dukaklarıma
Sonra içimden yokluğunla savaşıyordu bedenim
Yüzüme gülümseyen serçeler
Ömrüme ömür katan kelebeklerle karşılaşıyordum
Bir barikatın ardında
Ama çoktan ölmüştü kalbim

Şakaklarıma annemden emdiğim süt damlıyordu
Namussuz bir poyraz tenimde geziniyordu
Bense ilmek atıyordum yaralı kalbime
Kan damlayan yarınlara
Umut dolu gözlerle bakıyordum
Yarınlar karanlıktı
Yarınlar çok uzakta
Yarınlar varmak istediğim en ırak diyardı
İçimde sen yaşıyordun
Ama kalbim çoktan ölmüştü

İbrahim Dalkılıç.

31.10.2019
21.00 İzmir