Seni sevmek özgürlük kadar çok güzeldi
Bir serçenin son nefesinde
Ve bir kelebeğin rüyasında arar gibi sevdim seni
Sanki bir mahkumun özgürlük hayaline benziyordun

Ve yüreğimde bir hançer var
Bir iğnenin kalbine batması kadar acı verici bu
Ve solumda bir darağacı
Umudumu idam eder gibi
Tüm hayatı, bütün yaşamı zindana çeviriyor
Oysa seni özgürlük kadar çok seviyordum
Asırlardır bir düşün içindeyim
Yürüdüğüm tüm yollar karanlık
Aldığım her nefes kan revan
Attığım her adımda ölüme yürür gibiyim
Bense içimde seninle bir savaş halindeyim

Sonra her gece
Demini yeni almış bir bardak çayla dertleşiyorum
Her yudumda sen
Her yudumda özlemin
Her yudumda bir öfke
Her yudumda bir yalnızlık var
Oysa ben tek başıma yokluğunla savaşıyordum
Sanki yıllanmış bir özlemden akan gözyaşıydı yokluğun

Ve bir parmaklık ardında
Yüreğime güneşin yokluğunu öğretiyorum
Üşüyen tenime özlemek denen illeti örtüyorum
Ama her defasında kirpiklerime kırağı bir yalnızlık düşüyor
Kırılıyorum üşüyorum
Ağlıyorum susuyorum
Çoğu zaman sessizce ölümü bekliyordum
Sonra erimek bilmeyen bir kar tanesine tutunuyordum
Avuç içimde elinin kokusu varmış gibi
Seni sevmek özgürlük kadar çok güzeldi
Bense bu mahkumluğu sensiz yaşanmaz sanıyordum.

İbrahim Dalkılıç.