Bazan
İçimin pencerelerini kilit altına alırım.
Görmesin kimse, yokluğumun takatsiz yüzünü
Yoksa, tanırlar seni. .







I
Ahh! Ansızın gelen haberci
Zihnimin sokaklarında dörtnala koşturma
Yarımım dedim
Korkma dedin
Şimdi birde körüm!
Hayır hayır kandırma! Camdan da olsa, duvar duvardır.
Dokunamadığım her şey için
Okuyamadığım her dil
Cahil benim sevmelerim, yeni yetme hep toy zaten
Boşver
Sevme, benibendesevmiyorum uzun zamandır.






II
Burada sigara içilmeyen yer yok üzgünüm
Herşey bilmece, bilirsen durmuyor da dünya
Çözümüyok, yardım isteme
Gelmez kimse
Benim bakan sadece duymak yasak herkese
Yalnız yalnızlıkla besleniyor içimin çiçekleri
Karanlıktan korkmamayı öğrettim onlara
Bir kadın masalında büyüdüler
Göz yaşı ve yangınla.










III
Evet, adın diyorum bazan
Sadece iki hece, ama bir ömür
Açık kapılarının ardı yokluk
Suyun dizlerini kıra kıra
Yokluğu yüzüme çarpa çarpa
İki parantez arası sadece sıkışmışım
Sana yakın kendime uzak
Damarlarımın ardına kadar yokum
Senden yoksun
Nefes darlığı
Sevilmemeye bağışıklık kazandı yüreğim
Hakkında konuşup
Bir doz keder
Biraz zift yanığı
Şşş! Yaklaşma boğulursun.
Yapma,
Boynunda ki atkı diyorum
Çıkar onu
Sarılmayı öğretmekister gibi bakıyor
Üşüyorum.