Kör göremez onu aldatan yâri,
Ağlanacak hale gülelim bari.

Marabanın biri azarmış bazen,
Ben dermiş el ayak yalamıyorum;
Çıkmamıştı böyle ağayı üzen,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

İyi bir yer vermek istemiş ağa,
Maraba duymamış yatmış yatağa,
Kalkmış hacetini yapmış koltuğa,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

Ağaya sayarken zorlu sözleri,
Zorunu yel sanmış, koy vermiş geri,
Meğer ishal olmuş, batmış her yeri,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

Çok ağır bu suçtan çıkınca koku,
Tepeden tırnağa titretmiş şoku,
Çekip marabaya sallamış oku,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

Ulan demiş ağa, seni yarasa,
Verdiğim her emre gösterip yasa,
Bir de ediyorsun yediğin tasa,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

Korkusuz maraba öyle sararmış,
Dönmüş aklamaya plan kurarmış,
Ettiğinde mavi boncuk ararmış,
Gülmekten kendimi alamıyorum.

Anlayan böylesi insan türüne,
Al birini diyor vur öbürüne,
Seyredip bakana körü körüne,
Gülmekten kendimi alamıyorum.