Hoşgörü güzel bakış, tatlı dilde bir demdir,
Usta işte o demi kıvamında tutandır;
Ahlaktaki meziyet, gönüldeki erdemdir,
Hoşgörülü, huyuna merhameti katandır.

Tatlı tebessümüyle mütebessimdir yüzü,
Konuşurken ruhunu okşar, incitmez sözü,
Yaradanın aşkıyla dolu her zaman özü,
Hoşgörülü, kalplere sevgi ile yatandır.

Sözü mizanla tartar, insan kalbini kırmaz,
Yüzüne, yüreğine kamuflaj bezi sarmaz,
İyilikten ayrılmaz, akı karaya yormaz,
Hoşgörülü, binayı adaletle çatandır.

O vefakâr insandır, ahlâkı cömertliktir,
Namertlik görse bile karşılığı mertliktir,
Halis olmayan tavra tebessümü sertliktir,
Hoşgörülü, cahilin öfkesini yutandır.

Saygılı ve şefkatli olur, canını sıkmaz,
Ağır, metin davranır, karşısındaki bıkmaz,
Yerde sürüngen olmaz, kargayla göğe çıkmaz,
Hoşgörülü, adımı hesap ile atandır.

Karakterinde düzen, ruhunda birlik vardır,
İradesinde sağlam, güzellik, dirlik vardır,
Medeni ahlâkında halis bir erlik vardır,
Hoşgörülü, cenneti yaşayarak tadandır.

Huzurun mutluluğun o en güzel boyası,
Gönüllerin ayası, hoş dillerin oyası,
Kimin gelmez böyle bir güzelliğe doyası?
Hoşgörülü erdemi güzelliğe satandır.