Güzellik buz ile közle tavlanmaz,
Güzel olan yürek güzele kayar;
Ağ ile insanın gönlü avlanmaz,
Adil olandadır o güzel ayar.

Sevgisi güneşin doğuşu gibi,
Rahmetin toprağa yağışı gibi,
Arının emeği, bağışı gibi,
Adil olandadır o güzel ayar.

Güzelliği eler katar huyuna,
Nefsine aldanmaz, gelmez oyuna,
Bilir ki ektiği düşer payına,
Adil olandadır o güzel ayar.

İçi ile dışı başka görünmez,
Helâlinden arar, işten erinmez,
Çoğa hırslanıp da aza yerinmez,
Adil olandadır o güzel ayar.

Kendini dünyada misafir görür,
Ezelden ebede bir yolda yürür,
İki cihanını azmiyle bürür,
Adil olandadır o güzel ayar.

Dökülür dilinden söz ağır ağır,
Onu anlar bile kör ile sağır,
İçindeki ateş onunla soğur,
Adil olandadır o güzel ayar.

Onu gördüğünde ruhun yumuşar,
Diliyle yüreğin eriyip coşar,
Yücelmek isteyen hep ona koşar,
Adil olandadır o güzel ayar.