Yıllar öncesiydi günün birinde,
Bir güzel bekliyor baktım durakta,
Eşsiz güzellikte, endam yerinde,
Bakışıyla beni koydu merakta.

O zamanlar işte gençlik çağımız,
Hiç kimseye minnet eden değildim,
Aşılması zordu, yüksek dağımız,
Ancak saygı duyup ona eğildim.

Çünkü giyimiyle, kuşamı ile
Cennet diyarından gelmiş huriydi,
Sevdalı bir gözle bakılmaz bile,
Öylesine ciddi kızın biriydi.

Dolmuşta ayakta, gözlük gözümde,
Oturduğu yerden öyle bakıyor,
Bir ışık parlıyor sanki yüzümde,
Bakışları ile ateş yakıyor.

Üniversitede yanındaki kız,
Müsaade deyip kalkmış gidiyor,
Olmuştu parlayan gökteki yıldız,
Gözleriyle bana gel otur diyor.

Oturur musunuz, buyurun dedi,
Etrafıma baktım, o bana baktı,
Anlamadım kimi davet eyledi,
İsmimle dilinden balları aktı.

Oturdum merhaba diye başladı,
Beni kimliğimle nasıl tanıyor?
Anlatımı ile yaktı haşladı,
Meğer onda mangal çoktan yanıyor.