2
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
487
Okunma
Baharda doğup büyüdüğümüz Trabzon’un
Tonya İlçesindeki evimize gidiyor, üç mevsimi
orada geçiriyoruz. Kışın da Samsun’a dönüyoruz.
Samsun’da çocuklarımız, dünürlerimiz, yakınlarımız.
Tonya’da akrabalarımızdan çocukluk arkadaşlarımıza
kadar bütün çevremiz. Başka ne diyelim?
Memleket gurbet evimiz,
İki yanda hatıralar,
Hasret çekmek görevimiz,
Özlem gönlümü yaralar.
Bahar gelir yolda gözüm,
Kıpır kıpır olur özüm,
Alevlenir gönül közüm,
Özlem gönlümü yaralar.
Tonya’yı eyledi Nebi,
Toruna sarılmak gibi,
Öyle farklı ki sebebi,
Özlem gönlümü yaralar.
Kış gelir soğur buralar,
Dönmeye kapı aralar,
Üç ay burayı kiralar,
Özlem gönlümü yaralar.
Torunlar durmadan arar,
Kavuşmaya zaman sorar,
Avuntum kendimi yorar,
Özlem gönlümü yaralar.
Burda her gelene karşı,
Yüreğimin içi çarşı,
Ondan hasret sarar arşı,
Özlem gönlümü yaralar.
Burasız kalmaz serimiz,
Çünkü sıla öz yerimiz,
Gitsek burda diğerimiz,
Özlem gönlümü yaralar.
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz