Yayla çimenlerinde açar ya altın başak,
Aynen onun gibiydin gelende evimize,
Şimdi bitmeyen özlem içimizde o kuşak,
O haz ile giderim eski günlerimize.

Altın başağın adı yöremizde maranda,
Dokusu rayihası hiç bozulmaz duranda,
Adını ondan koydum hasretinle saranda,
O haz ile giderim eski günlerimize.

Sohbetin marandayı sanki besleyen suydu,
İçerinde ne varsa dilindeki de oydu,
Kalpten kalbe o tatlı akışın işte buydu,
O haz ile giderim eski günlerimize.

Dokunla ölmez çiçek gibi temelden binan,
Aynı şekilde saklı durur hatıran inan,
Dilerim sen de aynı o günler ile donan,
O haz ile giderim eski günlerimize.

Gelişinle bambaşka öterdi kapı zili,
Senden sonra bir daha öyle dönmedi dili,
Aynı şekilde bekler içimde hasret seli,
O haz ile giderim eski günlerimize.

O yürekten samimi sohbetini özlerim,
Özlediklerim ile alevlenir közlerim,
Her düne döndüğümde dağı taşı düzlerim,
O haz ile giderim eski günlerimize.

Geride bıraktığın hatıranla her izde,
Bu özlemin ateşi yanar sönmeyen közde,
Bir sonsuz sevgi ile o günler içimizde,
O haz ile giderim eski günlerimize.