İçimde saklanan gündür, gecedir,
Sevdam, bu dağlardan daha yücedir,
Bir görsen bu gece halim nicedir?

Sor bana, sormanın vebali yoktur,
Senden önce bizi yoklayan çoktur.

Yapılır yoklamam, gece bölünür,
Yüreğimden bir damla kan alınır,
Eski kayıtlarım, bir bir silinir

Her sabah yeniden güne doğarım,
Yağmur olup, ben, kendime yağarım...

İçimi, dışımı böyle yıkarım,
Kendi ateşimi, kendim yakarım,
Gün eğilir dağ başına çıkarım;

Dağıtırım saçlarımı rüzgarda,
Ak düşer başıma yağan her karda...

Hiç bir zaman, sitem etmedim kara,
Düşürse de beni her dem, efkara,
Yatarım koynunda yürekte yara;

Kar gelmezse, yaralarım sağalmaz,
Kimse, bu yarayla koynuna almaz!

Kar yağıyor diye sakın üşüme,
Kar beyazlığında gir sen, düşüme,
Her gördüğün yerde, bakma başıma!

Başım küçüldükçe, büyütme derdim,
Bütün varlığımı ben, sana verdim...



Hayrettin YAZICI