İyi bak çevren de, ah-ı feryada
Aşk ile örülü, kor haneler var
Oysa bir zerreyiz, koca deryada
Gönül köşklerinde, kör haneler var

Sıcak ve soğuktan tenler buruşmuş
Feryadı, figanı, arşa erişmiş
Saç sakal karışmış, yüzler kırışmış
Adı mecnun olan, sır haneler var

Gencecik yaşında, Dünya’dan göçen
Gizli gizli yada, alenen içen
Ar, namus diyerek, aşktan vaz geçen
Ruhu sallandıran, dar haneler var

Haberde alamaz sevdiği yardan
Gitse de dönemez, uzak diyardan
Kıpkırmızı olur, utançtan, ardan
Sevdim diyemeyen, ter haneler var

Paradır gerçeği, saklayan perde
Bu bela garibi, düşürür derde
Güçlülerin hakim, olduğu yerde
Ağzın açtırmayan, zor haneler var

Onurunu bile, yere serdiren
İnsan hayatını, sona erdiren
Ezen ve ezdiren, çöle sürdüren
Kaç tane bilinmez, tur haneler var

Lüzumsuz hayattan, istemsiz kopan
Mutluluk bilmeyen, hep hüznü öpen
Genç yaşta saçını, bembeyaz yapan
Sevenin saçın da, kar haneler var

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ