İşte,
Yine gözlerimde mavi bir akşam,
Ve içimi ürperten rüzgarın uğultusu.
Kaç kez beklediğim pencerelerde,
Yağmurlarla ağladığım.

Şimdi,
Bir şarkı mırıldanıyor yokluğuna dudaklarım,
Ateşten bir gömlek gibi sırtımda,
Hiç çıkmayan o aşkın...
Yine hüzün yağmurum sağnak sağnak...
Başımdaki beni terketmeyen o ağrı ile.

Artık,
Bilsem beklediğini usanmadan hiç,
Gönül bahçemi sunardım,renk renk çiçeklerle.
Kuşların sesini beste yapar,
Şarkılar söylerdim en güzelinden, gözlerine.

Ve sevgili,
Bilsem maviyi sevdiğini hala,
Denizleri sana getirirdim,ayaklarına.
Gönlümden hiç geçmeyen gam ve kederi,
Coşkun dalgalara bırakıp boğardım sularda...
Aşkını kalbime beste yapardım.

Desen ki,
Unutmadım seni hala,
Yusuf gibi beklerim kör kuyularda,
Aşkın ateşiyle her gün biraz daha yanarak...
Rüyalardaki masmavi bahçelerde.

Aygün Deniz