Elini yanağına koyup bir gülüşü vardı,
Hiç unutmadığım,
Seni seviyordum derdim,
Yalancı derdi.
Hiç kimse ondan güzel diyemezdi o kelimeyi.
Aslında şımarıktı çocuk gibi.
Ben onu liseli bir kız gibi sevmiştim,
Saçlarını iki örgü yapmasını isterdim,
Ve kırmızı kordela takmasını.
Onun bu halini seviyordum,
Kızınca küfür eder,
Posta koyardı.
Gelişini merdivenlerden duyardım,
Topuklu ayakkabılarını çok seviyordum,
Kim sevmezdiki habercim di benim.
Telefon diye bir şey yoktu,
Mektuplaşırdık.
Bahçe duvarının taşını çıkartmıştık,
Arkasına mektupları koyardık.
Mahallenin en güzel kızıydı,
Hele bir gözleri vardı,
Akdeniz gibi,
Mavinin her tonunu gözlerinde taşırdı,
Şimdi nerede,
Nasıl bilmiyorum.
Acaba aklına geliyormuyum diye bir soru takılıyor kafama,
Eskilerden kalma,
Merak bu işte.....
___Cengiz Yılmaz/Şiir Baba