Bu Eylül ayında, dönerim dedin
Daha söyleyecek, sözüm kalmadı
Beni de bitirdin, kendini yedin
Çareler tükendi, çözüm kalmadı

Gönlümde ki yerin, öyle duruyor
Ayrılık rüzgarı, soldan vuruyor
Nere gitsem herkes, seni soruyor
Dillerim lâl oldu, özüm kalmadı

Şu deli gönlümde dolmuyor yeri
Katlanmaz diyorlar, her gönül eri
Yolun gözlemekten, tükendi feri
Yüzüne bakmaya, gözüm kalmadı

Ben istemesem de, gönül arıyor
Deli gibi sevmem, neye yarıyor
Yolda gören beni, meclup sanıyor
Daha anlatmaya, lüzum kalmadı

Bana gel demişsen, sanki uçardım
Kara gözlerinden, bade içerdim
Seni gördüğümde, ateş saçardım
Gönlümü yakacak, közüm kalmadı

Gönül bahçesin de, gülün alının
Kokusu kesildi, iğde dalının
Yılların yorduğu, bu sevdalının
Bilirim gönlünde, tozum kalmadı

Kanıyor yüreğin, kimin umrunda
Varmı mutlu olan, aşkın emrinde
Lüzumsuz tükenen, ahir ömründe
Bahar,yazım bitti, güzüm kalmadı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ