13
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
597
Okunma

yalnız aşk
çoğul iksiri de
saçılmıyor kalabalığa
eylül saçını yolacak nerdeyse
birden sarartacak yaprakları
üşüyecek sıcak yıldızlar
düşecek gözümüzden
şiirin yakası açılacak bu rüzgârda
yaprağı dökülecek gülün
daha bir sivrilecek dikeni
canımızı acıtacak
sevgi’li iyice yitecek gözden
çisil çisil yağmurda
arayacağım kendimi
küle dönen dünü eleyip geçerken
görünmez olacak silik g’örüntüler
ben de yalnızım sanıyorum
elimde yitik ellerin izi
kalıbımı basıyorum şiire
duyulmaz oldu sanki
sesimden başka ses
belki de benim suçum
dağınık bırakmam ardımda sönen günü
yılları ufalayıp atmam
görünmez yerine resmin
tüme yaydığımdandır belki aşk
görünmez olur her göze
sevgi damlamalı bilirim
bu yağmur bakışlı günde
ve.. yılın, ayın özü
Eylül’de
05. 09. 2019 / Nazik Gülünay