insanlar bunca üstünken hayvandan, düşünürken
neden öldürürler
Bir çare bulmazlar bu savaşlara dedi birisi
aynı kanıdayım dedim duyulmayan sesimle
ama izin vermez işte
insandan, canlıdan çok
parayı sevenler
maddeye tapanlar.
dünya bir güzel karışacak ki
onların cepleri para dolacak
umurlarında değil
bir gram altın için, bin ağaç sökülsün
bir kaç kişi gülsün diye
bin soy yok olsun


neden çocuklar kadar masum olamayız
öyle tertemiz gülemeyiz herkese
kaç tilki dolaşır kafalarda
hesaplar içinde bocalar beynimiz
unuturuz bir ağacın gölgesinde salıncağı
değerini bir yudum suyun


önemli değil senin seçimlerin
başta bir kaç çıkarcı
kara istemlerini maviye boyar, satar
yarına yoktur ekmek parası
belkide açtır alıcısı
düşünme yetilerine el koyarlar
hacz’ederler
insanlıklarını..

07. 09. 2019 / Nazik Gülünay