5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
960
Okunma
Yaşamayı sevmiştim.
Tek başınada olsa,
Kimse senden yana olmasa da
Yaşamayı sevmiştim.
Şimdi ise bir kuyunun
Karanlık derinliğinde
Çığlık çığlık sessizliğimle
Kayboldum.
Bi şeyler arıyorum.
Yaşam denilen kahpe
Güldüğünde gözünden kan damlayan
Kan menekşelerinin diyarında
Bana yeniden çocuk merakı verecek
Şeyi arıyorum.
Yaşamayı sevmiştim.
Şimdi ise bir maskeli balo
İçerisinde bir düzen davetlisiyim.
Yürüyen cansız yaşayan
Ölüler diyarındayım.
Bir çiçek kokusundaki hoşnutluk
Yok artık.
Sevgi ise mekanikleşmiş bir robot
Bıçaklarla sırtlara en güçlü karanlıklar yaratma sanatı.
Yaşamayı gerçekten sevmiştim.
Zaten gerçek soğutmuştu beni yaşamdan.
Yaşamayı gerçekten sevmiştim.
mehmet öztürk
Cevap Yaz