14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2126
Okunma

Açılır pencere karanlığa…
Sarar seni tutsaklığı,
Görünür sonra vicdansızlığı,
Alır götürür insan düşmanına…
Açılır pencere karanlığa…
Kıyımlara gebe, gaz odalarına,
Özgür kılar vicdansızlığı,
Tutsak eder insanlığı…
Açılır pencere karanlığa…
İnsan der, renk, dil, din verir.
Vicdan der, kıyım, işkence, gaz odaları verir.
Özgürlük der, para, kan, ölüm verir…
Açılır pencere karanlığa…
Sana düşman ona dost,
İnsandan, insana ölüm,
Sana, bana değil bizlere kıyım…
Dur deme, anlat.
Yeter deme, savaş.
Bitti deme, savun.
Sen deme, Biz…
Açılır pencere karanlığa
Tutsak, kıyım, vicdansız geleceğe…
Dur deme, yeter deme, bitti deme,
Savaş, savun, anlat
Sen deme, Biz…
Gelecek aydınlık pencere,
Biz…
Karanlığı geldiği yere yollayan,
Biz…
Savaşan, savunan, anlatan,
Biz…
İnsandan, barıştan yana,
Açılan pencere…
Biz, Biz, Biz…
Mehmet Öztürk.
“balaban Kent Şairleri”