Gece mi daha karanlık sessizlikte
Ruhum mu, sonsuz bir sensizlikte
İşlemediğim günahların kıskacında
Bırak acı çeksin, çığlık atsın bu çocuk
Bunca yaşanmamışlık
Madem ki yük bedenime
Hiç olmamıştı gökyüzüm
Böyle karanlık
Yıldızlar böyle uzak
Böyle imkansız
Kekik kokulu dağlarında geziyor yalnızlığım









Uzatsam da elimi, değemez gökyüzüne
Keder yüklü bulutlar,geziniyor üstümde
Ahh haram olmasaydı yaşayanı öldürmek
Duramazdı can denilen bu ölgün kuş kafeste Yaşamanın bir farkı var mı ölümden
Her doğan gün ,farksız bir öncekinden
Geçmiyor
İçimdeki sıkıntı
İçindeki elem
İçimdeki sen
Kekik kokulu dağlarında büyüyor yalnızlığım









Dağlardan esen rüzgar ürpertiyor içimi
Saçımı okşayan bu yel, ellerine değseydi
Azalsaydı özlemim,sızılarım dinseydi
İçimde ağlayan çocuk, öksüz büyümeseydi
Kirpiklerimden düşen
Yağmur değil bu
Böyle tutuk
Böyle çaresiz
Böyle sırılsıklam
Kekik kokulu dağlarında üşüyor yalnızlığım









Ne de güzel olurdu ,koştururduk
Gelincik tarlasında iki küçük çocuk
İncitmeden narin gelincikleri
Ve ardımıza takarak rengarenk kelebekleri
Zaman geç olmasaydı
Zaman sende dursaydı
Avunmuyor
içimdeki keder
İçimdeki çocuk
İçimdeki sen
Kekik kokulu dağlarında geziyor yalnızlığım



Cemile Ülkü
10 Ağustos 2019
Bozdağ-İzmir