Kendi sesini tüketen uzun bir uğultudur gece
gece dedim de seni eksik bir günce
hileli bir zar gibi altı nokta izafi
Altı harf iki gümüş gamze Annenden aldığın
o beyaz bileklerindeki altı oktavla ağlarken intiharı
parmak aralarında kalan kadavramı altı yerinden kırıp
cinayet mahaline eşkalini çizdi eylül



Bir aşkın son tekamülüne tek bir nefesle
ayağa kalkan ölüler aşkına
kaybolmuş gömütlerde üstü dikenli mezarlar aşkına
son bir kehanetle senin ışığında betimlenen
yüzüne doğan yorgun yıldızlar aşkına
yansıması yanılsamadan kurgulanan
sokağın en yoksul gölgeleri aşkına



Kayıp bir serüvendim senin kirpiklerinde
incinen cennetin siyah saçlı hüznüne
senin adın yazıldı altı harfle
içinde geçtiğin her şiirin
yakılınca söylencesi
bozuldu rüzgarın anatomisi



Öldür beni artık kalbinde
yüzünün sol yanında
kırılma sesini duyup
derin bir yara çiz
sonra bu son güz
elinde ölmüş bir şair resmi



Ateşe tutulmuş beyaz bir gül
toprağa düşen son yağmur
bitiş, sana bu son şiir



Seni ölümsemek gibi
Nefes al
Atıyor suyun nabzı avuçlarımda...



CC_