Nere baksam çatal çifte görürüm
İnanki sen beni şaşa döndürdün
Ben böyle değildim ne yaptın bana
Seven yüregimi taşa döndürdün

Fazla naz bıktırır uzun sürdümü
Hemen kırılırsın biraz yerdimi
Kimseye diyemem ben bu derdimi
Sinesi yaralı döşe döndürdün

Bir kalemde silip attın her şeyi
Sen bana yaşattın inan zor şeyi
Beklemezdim senden böyle bir şeyi
Soguk su katılmış aşa döndürdün

Aşkın şarabını fazla içince
İçimde bir sızı hep ince ince
Ben sen olup ben kendimden geçince
Zil zurna bir sarhoş keşe döndürdün

Sanki zehir oldu ekmeğim aşım
İçim kan ağlıyor gülsede dışım
Ne baharım belli ne benim kışım
Yaz bahar ayımı kışa döndürdün

Ben bu derdi inan seninle buldum
Neyleyim çaresiz biçare kaldım
Daldan dala kondum perişan oldum
Yuvası yıkılmış kuşa döndürdün

Duygularım mantıgımla yarıştı
Kan düşman olanlar bile barıştı
Son zamanda yazım kışım karıştı
Sanki dört mevsimi beşe döndürdün

Bu kadarmı sevdin ne çabuk bıktın
Yüreğim yanmıştı bir daha yaktın
Ne hayal kurmuştum, hepsini yıktın
Derin uykuda ki düşe döndürdün

Belki bu dediğim gitmez hoşuna
Kul olanın iş gelirmiş başına
Baştan söyleseydin boşu boşuna
Yıllardır peşinde boşa döndürdün

Sessizce gidişin gitti zoruma
Günler uzadıkça hep düştüm gama
Kul Hazır’ım pes etmedim ben amma
Mağlup ettin beni tuşa döndürdün
Mağlup ettin beni tuşa döndürdün

Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)