ADALET MANİFESTOSU



hak ve adalet duygusu, yıpranıyor;

giderek yok oluyor,

ta pandora dan başlıyor

hiç bir sayısal

ya da sözel anlatıma konu olamıyor ,

bir o kadar da us dışı oluyor;

anlatılamıyor

bu yok oluşun yaratacağı yıkım.


Yer yüzünde kalan adaletsizlikler

İçimde kalan büyük öfkeyi

başka türlü açıklayamıyor...

Adalet duygusunu tatmin etmiyor,

cinayetler yeniden yeniden işleniyor,

Varsıl ve yoksul aynı kefeye konuyor.




Themis , insanlığa

sorumluluğu,

bilge kişiliği,

kitapları,

erdemi,

erdemin çiçek açan tohumlarını,

akıllı öfkesini

ve ince hüznüyle

o muhteşem gülüşünü,

dolu dolu kahkahalarını bırakıp gitti.

Umutsuzluğa,

boş vermişliğe,

çaresizliğe

teslim olmamamızı ,

haksızlığın linci karşısında

susmamamızı...

hesap sormamızı,

sonuna dek hesap sormamızı isterdi...


dünyanın bütün insanları için,

adalet duygusu ve sorumluluğu için ,

gerekirse sağlığımızı yitirmemizi;

Mutlu ve güçlü yarınlarımız çocuklara,

insanlık için güneşten ışık yontanlara,

bize düşler sunan ay ışıklarımıza,

ekilmiş toprak kadar gerçek bir gelecek bırakmamızı;

ve en önemlisi:

özgür ve eşit gelecekte

o sonsuz düşü:

ADALETİ bırakmamızı isterdi.


Biz ölümlü insanlarız;

Adalet içinde,

özgür ve eşit yaşamayı bu yüzden isteriz.

En güzel çiçek adalet çiçeğidir der

baharı da bu yüzden severiz.

İşte bahar da bu yüzden isyankardır.


Yozluk, yolsuzluk ve vurdumduymazlıkla

kuşatılsak da,

kolaycılık ve çıkarcılıkla

zehirlensek de,

bilgisizlik ve kültürsüzlük

yaşamımıza egemen olmaya çalışsa da,

parçalanıp kopsak da insanlığımızdan,

yerine getirilmeyen adalet duygusuyla

sürüklenip

yeniden yeniden ölsek de,

yalnızlığımız her geçen gün büyüse de,

bizi destansı bir kahraman

ya da efsanevi bir yiğit saymasalar da,

sürekli yenilgiye uğrasak,

dışlansak,

anlaşılmasak;

anlaşılırsak da alay edilsek de,

kazandığımız zaferlerden sonra bile

buruk ya da acı anılarla hatırlansak da,

yaşatmalı ve çoğaltmalıyız,

o sonsuz düşü,

çocuklarımıza bırakmak istediğimiz

mavi ve kırmızı ,

aydınlık düşü:

adaleti...


İşte o zaman,kalplerimiz

tüy kadar hafif çıkacaktır

adalet kantarında.

Ve o zaman

hak kazanacağız,

ölümsüz yaşamaya.


bunun için gerekirse

adaleti gerçeğe dönüştürüp,

tüm gerçekleri imgelerle açıklayıp,

İmgeye dönüşmüş gerçekliği

kimsenin yasaklayamayacağını anlatacağız,

İzin vermeyeceğiz

imgelerimizin yasaklanmasına.

Gerçekliğin ve yaratıcı imgelemin

ortak ürünü saydığımız adalet

siz onu kapıdan kovsanız da

girecek bacadan

size kendini dayatarak…


işte o zaman da adaletin gücü

kimilerini

ürküten ve panikleten özelliğiyle

ilk kez çıkacak insanlığın karşısına.


Böylece

damlaya damlaya mermer delinecek,

delinen mermerin ortasında açılan

kocaman pencereden,

bugüne kadar sisli aynalar arkasında saklanan

yüzler de görünecektir

en çirkin haliyle,

O zaman

Hukukun içine sinecek,

Demokrasinin içine sinecek,

İnsanlığın içine sinecek,

YAŞAMAK.

günah ve şeytanın yükünü taşımayacak,

tüy kadar hafif olacak yürekler...