eski bir yüzyıldan çalındı kapı
telaşla incelen sığınma
içeriği zorlanmış soyut vebadan kaçan
suça şuurla yaslandım
rüzgarlara öykünen sesimle yataklık
kadın teni gibi öperim dimağdan düşeni
alabildiğine ortodoks
ahenkle ve erkekçe sürdürülen kavalyelik
nostaljiden daha eski gençliğin diş izleri
ehlil atlarla yürüyorum tam karşıya
sadeleştirilmiş zakkumlarla ellerimde
riayet,
armağan yasasına zehir zemberek
elimde kalan nihayetler gölgeli
kar kokusu kadar severim
uygarca tozlanan örtü çöker sevdaya
eski bir yüzyıla açılan pencereden baktım
eylemlerle alınan zaferlere
bulanık kaynaklardan sızan su
taşkın
yokluğun kıyısında yükselen coşkuyla
ıssızdan geçen meridyenlerin böldüğü harita
aklımla tutulan garezden beslendi
eskilerdeyim haylidir
tanıdıkların histerik isimleri çağrılır
kendimi saptamaktan yorgunum
ızdırabın delikanlı tavrı
kapıyı açıyorum
pencereleri açıyorum