Sıradan bir kitabın, herhangi bir sayfasındaki ayraç.İki kişilik ama tek nefes bir odanın, duvarlarından kuruyup düşen bir şiirin çıkardığı sesim.
Tuhaf
Çakma sarışın bir güneşe gülümsemek gibi yaşam.
İnadına saçma..!




Duymaz hiç bir renk körü
Ânın döngüsü içinde nasıl devrildiğimi,
Göğümün haz noktasındaki yarığı
Ve tembihlerimi
Nasıl serdiğimi tanrının önüne ki
Kimsin?
Diye sorduklarında
’ efendimin çöl ve gök arası seslendirdiği ezgiyim ’ diye büyüyen bir ruhun
Çıtırdayarak bir dal parçasının rüzgara teslimiyetinde savrulduğum zamanlar
Sonra mısraları birbirinden bağımsız
Okunaksız hisler düzlüğünde
Tanrıyla kavgam!





Ateş ve oksijen birleşimi
Yüksek dozda ’yalnızlık ’ verdiği geceler damarlarıma
Yastıklara bağırışım
Ve kazırken dövme gibi tenime
Kulaklarımda kısık Sesli bir tembih!
-Yut ısınmadığın tüm güneşleri
Uçamadığın tüm kanatları yırt
Takatsiz toprağın
Dingin yağışların fırtına doğurursa ellerine
Avuçların ayaz
Avuçların kurak
Ağzından ağzını tükür
Tükür
Alevi sıçramasın tenine!



Saçmalık şu dağınık valiz
Saksılarda , kahve fincanlarında son nefesini vermiş sigaram
Yaşamak adı altında yüzümde büyüttüğüm çizgiler ve
Kayıp
Sisli baraka tipli gülüşler !
Kıvranın damarlarımda
Kıvranın
Kimin umurunda?




Tanrının Kitabı bu yaşamak
Bazılarımız satır arası
Altı çizilmeden geçilen sözcükler. ..




Aysız