Çokça yorgundu
Yeterince belki
Belki fazlasıyla
Kimin umurunda ki
Bir yorgunluk, kimin umurunda olur
Herkes yorulur bir gün
Bir saat
Bir ân
Bazıları ömür boyu. .


I
O Köşe başında
Taze dökülmüş zift gibi
Genzi yakan.
Bir salâ gibi
Yüreğe dokunan o köşe başında
Seyrettiler
Seyrettik
Seyrettim
Yorgun adımlarımı.
Kısa kes uykum var!
Benim yok
Bitti
Olmasın senin
Onun
Kimsenin
Anlamak için anlatmak yeterli gelmiyor
Yaşamak lazımdı, hissetmek.




------------Günlerce balkonda kalmış çamaşır gibi içim
Yağmur, toz, rüzgar, kurumuş yapraklar ve üzerinde gezinmiş cümle haşerat sanki
Biri alıp da yıkasa diyorum
Dokunsa
Mis gibi koksa. ..




II
Bu çubuklar bir işe yaramıyor aslında
Resmiyet katıyor şiire sadece
Bi önemli gibiymiş hani. .
Senin o pencereden bakarken ki halin gibi
Adımların gibi
Eze eze geçtiğini sandığın
Ama yerinden milim kıpırdanmadığın aslında.
Seslendirmeni kim yapıyor bilmiyorum
Ama bu ses
Ruhun için fazla gülünç.



-----------çok fazla sulanmaktan çürümüş çiçekler gibiyim bazan . Su her zaman hayat vermiyor bilin istedim.





III
"Bunca kemiği varken, gelip de kalbini kırarlar ya insanın! bu ne çelişki " demişti biri
Sonra ne mi oldu?
susmaktan hüküm giymiş elleri
Dili acıdan uyuşmuş
Ağzını bağlamış yaramaz bir çocuk
Psikoloji kongresinde kobay diye tanıtmışlar
Boynunda bir Not
" hükümsüzdür yüreği"





---------- çöp poşetlerini rengarenk yapıyorlar artık içindekini gizlemek için. Buna inanın.



Aysız