duruldu içimde dalgasından kopmuş bir mavi
bu renk, bu ses, bu cümbüş hep sustu
bu herşeyin özeti olan yüreğimde bir sır birikti
sır beni benimsedi... önce güldü içime, sonra sevdi içimi


vesilesiz çıkılmayan yollar vardı, hatırladım
bana bin şükür sebebi, sana belki bir merak
yağmurunu sahiplenen her bulutta gördüm ellerimin şeklini
yani sahiplendiğimde kelimeleri
yani sahiplenildiğinde ruhum, binbir çeşit huzur oldum
işte ben, kendimden arındırdım içimi
yüreğimde bir sır birikti
önce güldü ellerime, sonra sevdi ellerimi


okumam için bana gelen bir kitaptı, bilmediğim uzaktan
tuzağı yoktu inandım
sarıldım, içinde bana benzeyen her kelimeye
özlemiştim anladım; görmeden, duymadan, bilmeden
belki kendimi özlemiştim, belki olmak istediklerimi
öyle bir sırdı bu, tüm olmak istediklerimdi
önce beni anlattı bana, sonra sevdi beni


uyudum, rüyaydı gördüğüm
yıldızlar yaklaşınca seyrettim danslarını, belki yazdıklarını
bir deniz gördüm mavisini içine gömmüş, öyle güzel
öyle temiz ve öyle saf
bir deniz sevdim, bir yıldız sevdim, bir sır sevdim
üzerinde uçtuğum bir anıda hatırladım ruhumu
sırrın içi sırla doldu... önce sesti, sonra söz oldu
güzel sevdi beni, güzel güldü bana, güzel sustu