Ağzın bir ev oluyor
Evler evlere karışıyor
köy oluyor, kasaba oluyor
sonra bir kent sırf senin hatırına güzelleşiyor.

Ağzın
bir
put oluyor
Günde
tam yedi kere
Tutup öpülesi Hacerü’l-esvedi öper gibi

Bozkırın ortasında bir ağaç
Kökleri ve dalları
dallarında yaprakları.

Üzgün şeyler arka ceplerimde
Düzgün şeyler avuçlarımda
Yüzün yüzümde
Ne çok birikiyorsun gölümde.
Sana dair büyük eylem planlarım var sevgilim
buradan tut
oraya kadar.
Dilimin dilinle konuşacakları var .

E=mc2
Ve evren sürekli büyüyor biliyorsun
Karadeliklerin ötesi
Plüton’un çaresiz yalnız yörüngesi
Solucan deliklerinin nereye açılacağı derken
Çok şeye inancımı kaybettiğim doğrudur
pişman değilim .

O sıra gidiyordum ben
senden
ve
benden
Birbirine karışan herkes mutlu olmak zorunda değildi nasılsa
inanmıştım buna.

Gri kentlerde göğe bakma durakları olmaz
fıskiyelerde serinler mülteci bebeler.
Tam da kimseden mektup beklemiyor
ve
kimseye yazmayacakken
Göğe baktım .

Her şeyin bir izahı var Tanrım
bu seninle benim aramda o kadına dokunma.

Trafik felç
yeşilde duruyor
sarıda kornaya basıyor
Kırmızıda geçiyorum .

Etki tepki prensibi
Kızılay’da üç kişilik eyleme çıkıyorum
büyük puntolar halinde
göğe bakma durakları hakkımız.

İşte bu sana açılan kapım
eşikte su şişesi
koluma gir
geceleyin.

Önce aklını öpebilir miyim
saat 4
Seni yine çıplak düşünüyorum
Kızlı erkekli, kadın üniversiteli.
Bunlar hep biriken eylemsizliğimi gizlemek için
gündem değiştiriyorum günden güne.

Ve Atlantik’te nükleer birkaç test
zenginleştirilmiş uranyumum olur musun
Değişen hiçbir gündem açlığımı bastırmaya yetmiyor.