Nasılda bilenmiştim, safları yaracaktım,
Ayaklarım dolaştı; yürüyüp, koşamadan.
Nefsin arzularını alnından vuracaktım,
İlk hamleyle yıkıldım, daha savaşamadan.


Her cepheden saldırır, hileler kullanarak,
Bazen güzel görünür; allanıp, pullanarak,
Geçip gider önünden arsızca sallanarak,
Galibi bilemezsin, ta ki yarışamadan.


Nefse kol kanat geren; şeytanın ta kendisi,
Ona proje yapan gönüllü mühendisi,
Nefis kapıda uşak, iblis de efendisi,
Onu alt edemezsin, kendini aşamadan.


Devamlı hamle yapar, sıkıştırır köşeye,
Bazen kumara iter, bazen de bir şişeye,
Hoş gösterir dünyayı, kapılırsın neşeye,
Pes edersin sonunda, fazla uğraşamadan


Güçlü gördüğü zaman daha fena saldırır,
Yanlışlara sürükler, doğru diye kandırır,
Öyle zaman gelir ki; onu da inandırır,
Geri adım attırır, daha vuruşamadan.


Nefis atı çok güçlü; dinlemiyor dağ, tepe,
Yer ile yeksan oldum, sanki çekildim ipe,
Öyle bir ders aldım ki, oldu kulağa küpe,
Zafer kazanılamaz; Hakka ulaşamadan.


Kurtuluş arıyorsan, orta yolu bırakma,
İmanını sabit tut, haram olana bakma,
Güzel amellerini, nefsine uyup yakma,
Kazandım diyemezsin; bunları yaşamadan.






Sabri Koca