Gülün, coşun, eğlenin; bu gün sizin gününüz,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!
Bu gün mesut musunuz, nasıldı ki dününüz?
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Geçim derdi uğruna kömür tozu yuttunuz,
Hasta düştünüz amma, başı hep dik tuttunuz,
Dertleri kundak yapıp sinede uyuttunuz,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Soğuk, sıcak demeden her işe sarıldınız,
Dışa vurmadınız da gönülden kırıldınız,
Koca bir çınar gibi gün geldi yarıldınız,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Babalar ağlamazdı! Hep böyle anıldınız,
Değerli cevher iken taş kalpli sanıldınız,
Yeise düşmediniz; ne korkup, ne yıldınız,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Nasıl dayandınız da; yorulup, çökmediniz,
Dağ gibi dik durdunuz, asla bel bükmediniz,
Hep geriye ittiler, yine el çekmediniz,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Çok şey feda ettiniz, hiç yüze vurmadınız,
Yorulan siz oldunuz, kimseyi yormadınız,
Yaşlar kemale erdi, yine de durmadınız,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


İçiniz kan ağlarken, aşikâre güldünüz,
Bir çiçek, bir gül ile mutlu oldu gönlünüz!
Ne zaman öldünüz de; kalplere gömüldünüz?
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!


Soğuk göründünüz de, siz ateşte yandınız,
Çoluk, çocuk uğruna nelere katlandınız,
Sağ iken unutulup, ölünce tatlandınız,
Gün görmemiş babalar gününüz kutlu olsun!





Sabri Koca