YAZ MEVSİMİ
Aylardan Haziran
Günlerden cumartesi
Sıcak bir el sarıyor doğayı yine
Mermerler yanıyor çöl misali
Ağaçlar da her türlü meyveler
El sallıyor sanki bize kiraz, dut kaysı ,muşmula, nazlı gelincik
Çınar ağacı salmış yapraklarını
Zamanın diri sonsuzluğuna
Ellerimde geçmişten kalan, bir iki resim
Masamda köpüğü üstünde kırk yıl hatırı olan ,sade bir türk kahvesi
Ruhum da duru bir yalnızlık
Dizelerimde bağladığım hayel meyal hatıralar
Özlem kusuyorken yine sol yanım
Geçiyor aklımdan zamanın ayak sesleri
Ruhumu okşuyor kuş cıvıltıları
Alabildiğine zeytin ağacı mütevazi bir gelin misali
Takmış, sarı çiçekli bir gerdanlık
Meydan okur gibi eskimiş zamana
Ilık bir meltem esiyor günün kavuran sıcağına
Derken,bir çığlık atıyor martılar serserice
Kaldırımlar serap misali,dalgalanıyor
Güneş, tüm cömertliğini veriyor üstümüze
Gökyüzü masmavi bir saten misali
İyot kokan denizin tuzu akıyor kumsala
Martılar uçuyor özgürlüğün kollarına
Deniz kabukları çekiyor ilgimi, binbir desenleriyle avuçlarımda
Az ötede bir çocuk ağlıyor denizden korkmuş gibi
Sıcak kumlara yazıyorum dizelerimi
Deniz bir karış,bulutlar üstüme gölge
İnsan sesleri yankılanıyor çığırtgan dalgalar arasında
Ve bir martı öpüyor sol yanımdan.
ZEHRA YÜCEL(7.6.2019)