KARDELEN
Ey yüksek tepelerin, gelinkızı kardelen çiçegim,
Kapatıp gözlerini ağlarmısın benimle.
Bulutlar kadar uzak teninle,
Vefanın kollarını bağlarmısın benimle.
Bir avuç ümit getirsen kaderime,
Hayellerime sıçrayan bir mehtap olsan,
Irmakların önünde çağlasan benimle.
Ey sonsuzluğun ümit çiçeği!...
Benide al, kar beyazında buruk soğukluğuna,
Yüksek tepelerin, mağrur gelin kızı,
Hüzünlerim erisin kar köpüklerinde,
Toprağın sinesinden çıkan beyaz inci çiçeğim,
Tut ellerimden, götür benide yüksek tepelere,
Karların dik duran beyaz incisi,
Zorlukların nihayet çiçeği,
Kimseye söyleyemediğim sırtaşım ol.
Ey kar köpüğünün, hüzünlü çiçeği,
Tut ellerimden götür beni ,
Adı konmamış yüksek tepelere,
Ellerimde sararmış resimler,
Beynimde üstü çizilmiş isimler,
Zehra firar etmiş desinler,
Hadi tut ellerimden!..
Ey cemrenin , tarihe yazdığı özgür çiçeğim,
Kardan kanatlarında benide uçur.
Güneşin saçlarına aşkı savuran ,
Cemreye aşık , hüzün çiçegim,
Ey karların üstünde Ab_ı hayat muskası,
Doğanın ellerinde boy veren hayat kavgam.
Kim bilir ,seni bir daha ne zaman göreceğim?
Kalbimin damarında soğuk iklimim,
Tut ellerimden uzak tepelerin, Hüzün kokan gizemli Çiçeği,
Sevgisiz yüreğime, aşkı getiren, Kardelen çiçeğim.
ZEHRA YÜCEL(7.3.2019)