Toprak yesen doyarsın rızkına kefil varken
Niye kulluk edersin kullara, insanoğlu
Kursağı boş kuşların seherden daha erken
Konduğunu görmen mi dallara insanoğlu

Günü kurtarmak için helâl haram demeden
Çıkmıyorsun sabaha kul hakkını yemeden
Çiçeğe uğramadan petek dolsa semadan
Arılar mühür basmaz ballara insanoğlu

Kudretin kemendini dolayıp düşkünlere
Kurtların sofrasında sunarsın pişkinlere
Böbürlenip durursun göğsünü gere gere
Ahmaklar rağbet eder çullara insanoğlu

Hinlikte benzerin yok çorapları örmeye
Alma ağacındansın elin gitmez vermeye
Abıhayat içsen de saltanatı sürmeye
Yiyiciler üşüşür mallara insanoğlu

Sular alev alırken Cehil’ lerin şerrinden
Dalgalar çırpınırken sürgünlerin kahrından
Güneş bile yaslıysa, umut yoksa yarından
Seyirciler bulunur, hâllere insanoğlu

Gitmek varken Yunus’ça Tapduk’ların peşine
Girmiyorsan Rumî’nin Şems’i gibi düşüne
Şinel’im Lâhavleyle vursan dahi döşüne
Bindirirler dörtkollu sallara insanoğlü

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN