Şöyle bir dolaştım dağı, tepeyi,
Beni buralara bir hayal bağlar.
Güzeller takınmış altın küpeyi,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Sümbüller, laleler, nergisler açmış,
Güzeller göç edip yaylaya kaçmış,
Başlara takılan çiçekten taçmış,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Dereler, ırmaklar coşkun akıyor,
Herkes bu dağlara hayran bakıyor,
Keklikler ötüyor, bülbül şakıyor,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Çadırlar kurulmuş yayla düzüne,
Koyunlar dağılmış dağın yüzüne,
Çobanın efkârı vurmuş sözüne,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Koyunlar sağılır, süzülür sütler,
Peynir mayalanır, doğranır etler,
Taze ekmek dolu hasır sepetler,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Sıkıca giyilmiş yünden urbalar,
Mantarla yemlikle dolar torbalar,
Ocak ateşinde kaynar çorbalar,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


İkindiden sonra bir rüzgâr çıkar,
Kekikle beraber menekşe kokar,
Çocuklar eğlenir, yaşlılar bakar,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.


Yaylaya alışan girmez içeri,
Her zaman olmalı ekip, biçeri,
Bitmesin dağların konup göçeri,
Nasılda şenlenmiş güzelim dağlar.





Sabri Koca