Ayıplama tavrımı bilmiyorsan içimi
Üstümde ki ellerden usandım artık usta
Hakir görme rengimi sakalımı saçımı
Ben olmayan hallerden usandım artık usta


Ezildim gurbet gurbet hasret sineme doldu
Yaşadığım bu ömrün çile kederi boldu
Yokluk doğdu günüme nasip bağlarım soldu
O yabancı illerden usandım artık usta


Şeytan baş edemedi piçlerini yolladı
Gece gündüz gaflete kapılmamı kolladı
Dost erbabım kim varsa şeytanı da solladı
İki yüzlü kullardan usandım artık usta


İnsan dediğin varlık iki yüzlü riyakar
Bir yanağı nur taşır diğerinde şer akar
İçi zehir zemberek sözleri şerbet şeker
O riyakar dillerden usandım artık usta


Astar yüzü eskitmiş yeni eskiden bağnaz
Yitirilmiş öz ahlâk çoğalmış edayla naz
Şarkı türkümü kaldı aşıktan utanır saz
Akort tutmaz tellerden usandım artık usta


Zengin hiç acımadan kıyıyor yolsul can’a
Günah ayuka çıkmış yosma demez ki bana
Kirli beden sarmaktan yoruldu toprak ana
Bağır delen zullardan usandım artık usta


Mehmet Kılıçel