S/anıların hüznü çöküyor,
Bitimsiz çöllerde mavi, ölü çiçekler…
Aklın hizaya geldiği bir şiir ertesi
Bölerken yalnızlığı asal sayının eşlik ettiği
Bir Pazar güncesi derliyorum
Acıların geçtiği aralıklarda
Hüznümü karıyorum
Mayısın ufkuna tutkun
Tutuk nüktedan ruhum.

Sancılanan geceyi öpüyorum karanlığından
İsli yüzünde şehrin düşüyorum yollara
Düztaban benim düşlerim
Ortopedik engeller var işte
Sıvadığım şiirlerde
Dilimden düşmeyen sevginin çözeltisi
Ara sıcak bir sevda
İkindi yokuşunda
Serildiğim o rampa.

Az sonra tahliye olacak yalnızlığım
Beynamaz kuşlardan başıma kakılan
Üç beş terennüm
Ağdalı düşlerin bitimsiz kibri
Iskaladığım doğaüstü aşkların kalburüstü
Tekdüzeliği.

Zaman muhalif bir acı,
Kekremsi gölgelerin tutanağında
Darmaduman benim yüreğim
İstikrarla sevdiğim ömrün genelinde
Hangi detaya takıldıysam
Mecburi istikamet
Haşmetli zenneler fink atarken
Gecenin rugan teninde
Ölümlü sevdalar kök söktürürken
Elbette kazık attıkları aşkın sakil dünyası.

Meydan mademki kaldı isyana
Tanrı hoş görsün saklı yaraları
Sonrası muğlâk bir tebessüm
Yarı ağlamaklı bir mevsim
Düşerken gözlerinden bahar güncemin.