TAZE SİSLER BASMIŞ (597)

Taze sisler basmış Ordu İlini.
Şehir sise kalmış çıkar mı dersin.
Çisentisi vardır tutmuş elini.
Sevgisini verip bakar mı dersin.

Mart dumanı sanki mayısa urmuş.
Marttır zannederek bu aya durmuş.
Yaylaklar yerine sahile vurmuş.
İnsanı strese sokar mı dersin.

Görüş mesafesi sıfıra düşmüş.
Sanırsınız doğa kendine küsmüş.
Dert ve kederini buraya kusmuş.
Maviyi yeşili yıkar mı dersin.

Bu günlerin özü, bu değildir ki.
Söylenilen sözü, bu değildir ki.
Olacağı buysa, bu bellidir ki.
Böyle olunması sıkar mı dersin.

Arkası güneş mi yağmur mu nedir.
Bir yorgunluk hali mahmur mu nedir.
Yoksa sis içinde çamur mu nedir.
Suya dönüşerek akar mı dersin.

Arkası güneşse doğar ufuktan.
Güzelliğe doğru akar ufaktan.
Her gece sonrası çıkar şafaktan.
Geleceğe ışık çakar mı dersin.

Bu aralar böyle sisler içinde.
Kuş cıvıltıları sesler içinde.
Davullu zurnalı kösler içinde.
Meyveyi sebzeyi yakar mı dersin.

Sen Zayi Ozan’ım oluruna bak.
Hal arzı de buna durumuna bak.
Özlem güneşeyse sunumuna bak.
İnsanlık hayattan bıkar mı dersin.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ordu, 15/05/2019 Çarşamba
Yayın : 18/05/2019 Ctsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1234086/