Anı yaşamaya başladım
Herşey bittiğinden beri
Ara sıra kalbime yenik düştüğüm günleri saymazsak
Her bir şey yolunda gibi...



-Zan’edersem öyle-




Dün bahçede bir kargaya takıldı gözlerim
Kocaman bir solucanı afiyetle indirdi midesine
Sonra yeni biçtiğim çimenden çer çöp topladı
Öyle mutluydu ki
Gelinlik giymiş sümbül ağacında soluklandı azıcık
Güneş bir göründü
Bir kayboldu
Tıpkı kırkı çıkmamış umutlarım gibi




Sâhi
Artık nazar da değmez
Bütün sevdiğim kolyeler paramparça olmuşken boynumda
Aynalar ellerimde kırılmışken




Dedim ya anı yaşıyorum artık
Kâh gökyüzünün mavisinden çalıyorum gözlerime
Kâh yağmur yüklü bulutlardan dolduruyorum gamzelerime
Orkidelerimle dertleşiyorum
Sırtımdaki acılara yenileri eklenmesin diye
Ovuyorum binbir şükürle kamburumu




Bu akşam taze ekmek almaya gideceğim fırından
Tıpkı eskisi gibi
Şerif teyzeden inek sütü alıp
Yoğurt malayacağım annemin öpülesi elleriyle
Yadigâr bir plağa gözlerim ilişecek
Bir de babam kokulu tesbihe
Ağlamamak için orucumu gözyaşlarımla bozacağım










nagi han